Ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει τη Φενέρμπαχτσε (19:00, NovaSports Prime) και ο Ολυμπιακός τη Ρεάλ (22:00, NovaSports Prime), διεκδικώντας εισιτήριο για τον τελικό.
Το ραντεβού για το Final 4 της Euroleague είναι καθορισμένο εδώ και καιρό για τις 24-26 Μαΐου στο Βερολίνο. Μετά από μια εξαντλητική κανονική περίοδο, προκρίθηκαν οι τέσσερις κορυφαίες ομάδες. Οι αναμετρήσεις για το τρόπαιο του 2024 θα γίνουν στην «Uber Arena». Οι θερμοί υποστηρικτές των ομάδων θα είναι παρόντες στις κερκίδες για να μοιραστούν το πάθος και την ένταση των αγώνων.
Στο Final 4 θα συμμετάσχουν οι Ισπανοί της Ρεάλ Μαδρίτης, οι Τούρκοι της Φενέρμπαχτσε και φυσικά οι Έλληνες οπαδοί του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού. Οι δύο «αιώνιοι» έχουν κατακτήσει έξι και τρία ευρωπαϊκά κύπελλα αντίστοιχα, και όποια από τις δύο ομάδες φτάσει στον τελικό μπορεί να προσθέσει ακόμη ένα τρόπαιο στη συλλογή της.
Ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει σήμερα στις 19:00 τη Φενέρμπαχτσε του Σάρας Γιασικεβίτσιους και των Καλάθη-Παπαγιάννη με στόχο την πρόκριση στον τελικό της Κυριακής. Στις 22:00, ο Ολυμπιακός του Γιώργου Μπαρτζώκα διεκδικεί την πρόκρισή του απέναντι στην ισχυρή Ρεάλ Μαδρίτης.
Η ιστορική αθλητική σύγκρουση των δύο ομάδων ξεκινά από τότε που οι ελληνικές ομάδες σπάνια κατακτούσαν ευρωπαϊκούς τίτλους. Ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός έχουν συναντηθεί σε Final 4 τέσσερις φορές στο παρελθόν. Τις δύο πρώτες, πριν από 30 χρόνια στο Τελ Αβίβ και τη Σαραγόσα, οι μεταξύ τους ημιτελικοί άφησαν τον Ολυμπιακό εξαντλημένο, με αποτέλεσμα να χάσει τον τίτλο και τις δύο χρονιές.
Το 2009 στο Βερολίνο, ο Παναθηναϊκός νίκησε τον Ολυμπιακό στον ημιτελικό και κατέκτησε το τρόπαιο. Το 2012 στην Κωνσταντινούπολη, ο Ολυμπιακός κέρδισε το πρωτάθλημα χωρίς να συναντηθεί με τον Παναθηναϊκό στον ημιτελικό. Όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα του φετινού Final 4, οι δύο ελληνικές ομάδες έχουν σφραγίσει την ιστορία της Euroleague με ανεξίτηλες στιγμές.
Η ιστορία ξεκίνησε το 1987, χρονιά-ορόσημο για το ελληνικό μπάσκετ με την κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ από την Εθνική Ελλάδος. Τότε, ο Παύλος Γιαννακόπουλος ανέλαβε το τμήμα μπάσκετ του Παναθηναϊκού, επενδύοντας σημαντικά για να αναβαθμίσει την ομάδα και να κατακτήσει ευρωπαϊκούς τίτλους. Το 1991, ο Σωκράτης Κόκκαλης ανέλαβε τον μπασκετικό Ολυμπιακό, στοχεύοντας να τον επαναφέρει στην κορυφή του ελληνικού πρωταθλήματος και να διεκδικήσει ευρωπαϊκές διακρίσεις.
Η πρώτη φορά που οι δύο ομάδες βρέθηκαν αντιμέτωπες για ευρωπαϊκό τίτλο ήταν τον Απρίλιο του 1994. Ο Παναθηναϊκός είχε εγκαταλείψει τον «Τάφο του Ινδού» για το Κλειστό Γυμναστήριο της Γλυφάδας, ενώ ο Ολυμπιακός είχε μετακομίσει από το Παπαστράτειο στο ΣΕΦ. Παρά τις επενδύσεις, οι ελπίδες τους διαψεύστηκαν.
Ο Παναθηναϊκός είχε στο τιμόνι τον Κώστα Πολίτη και αστέρες όπως οι Νίκος Γκάλης, Σάσα Βολκόφ και Στόγιαν Βράνκοβιτς. Ο Κόκκαλης είχε φέρει στον Ολυμπιακό τον Γιάννη Ιωαννίδη και παίκτες όπως οι Ζάρκο Πάσπαλι, Ρόι Τάρπλεϊ και Παναγιώτης Φασούλας.
Βεβαίως, παραθέτω παρακάτω το παραφρασμένο κείμενο:
Εν τω μεταξύ, οι οπαδοί των δύο ομάδων, που είχαν φτάσει στο Ισραήλ μετά από 50 ώρες ταξιδιού με πλοίο, δημιούργησαν χάος. Συγκρούστηκαν, έβαλαν φωτιά σε αυτοκίνητα, κατέστρεψαν έναν φούρνο, και διαλύθηκαν προσωρινά από την εκτεταμένη χρήση χημικών. Τελικά, πολλοί τραυματίστηκαν μεταξύ τους και συνελήφθησαν από την αστυνομία, με τις φωτογραφίες τους να γίνονται ντροπιαστικά πρωτοσέλιδα στις τοπικές εφημερίδες. Δεν σεβάστηκαν ούτε τους Αγίους Τόπους, καθώς πλακώθηκαν άγρια έξω από το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, στο οποίο ο Παύλος Γιαννακόπουλος είχε δωρίσει 30 εκατ. δραχμές για την ανακαίνιση του ιερού τέμπλου. Ο Σωκράτης Κόκκαλης, με σύνεση και υπευθυνότητα, καυτηρίασε τα επεισόδια, λέγοντας πως «αυτούς τους οπαδούς έχουμε, δεν μπορούμε να τους αλλάξουμε».
Στον αγωνιστικό τομέα, ο Ολυμπιακός κράτησε τον Παναθηναϊκό σε χαμηλά επίπεδα, παρά το ότι ήταν φαβορί, εξουδετερώνοντας τον Γκάλη με την άμυνα του «κομάντο» Γιώργου Σιγάλα. Επικρατώντας, προκρίθηκε στον τελικό με την ισπανική Χοβεντούτ Μπανταλόνα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, αλλά εξαντλημένος, έχασε τον τίτλο στο τελευταίο πεντάλεπτο του αγώνα.
Την παραμονή του τελικού, υπήρξε σοβαρός καβγάς μεταξύ του «Ξανθού» και του Τάρπλεϊ, καθώς ο Αμερικανός επιτέθηκε στον συμπαίκτη του Μπάμπη Παπαδάκη. Ο εκρηκτικός Ιωαννίδης, ξάγρυπνος από την ένταση και θολωμένος από την κατανάλωση τσιγάρων, έδιωξε τον αυτοκαταστροφικό σέντερ από το ξενοδοχείο. Και οι δύο έχουν φύγει από τη ζωή πια.
Το αξιομνημόνευτο εκείνης της εποχής των αρχών της δεκαετίας του ’90 είναι ότι τα λάθη δεν έγιναν ποτέ μαθήματα. Είτε ήταν η εχθρότητα των οπαδών, η ιδιοσυγκρασία κάποιων παικτών, τα διαιτητικά σφυρίγματα, ή η κακοτυχία των προπονητών, οι δύο ομάδες, που είχαν όλα τα προσόντα να κυριαρχήσουν στην Ευρώπη, δεν τα κατάφεραν. Ίσως, πάλι, να ήταν πολύ νωρίς για μια επιτυχία από πρωτάρηδες.
Την επόμενη χρονιά, το 1995, κατά την εβδομάδα του Πάσχα των Καθολικών στη Σαραγόσα, η απογοήτευση επαναλήφθηκε με άδοξο τρόπο. Η Αστυνομία της πρωτεύουσας της Αραγονίας προσπαθούσε απεγνωσμένα να επιβάλει την τάξη καθώς οι οπαδοί των «αιωνίων» συγκρούονταν ακόμη και στις αίθουσες αφίξεων του αεροδρομίου της πόλης. Το παράδοξο ήταν ότι και οι δύο ελληνικές ομάδες είχαν εγκαταστήσει τα κέντρα φιλοξενίας τους στο ίδιο ξενοδοχείο, το εμβληματικά κομψό «Boston».
Εν τω μεταξύ, στον ημιτελικό του «Pabellon Principe Felipe», ο Ολυμπιακός του Γιάννη Ιωαννίδη νίκησε τον Παναθηναϊκό του Ευθύμη Κιουμουρτζόγλου. Η εξαιρετική απόδοση του 36χρονου Εντι Τζόνσον έδωσε το τελικό χτύπημα στους Πράσινους, οι οποίοι είχαν πληρέστερο ρόστερ και στη σύνθεσή τους τον 35χρονο Παναγιώτη Γιαννάκη. Εκείνο το βράδυ, μετά τη νίκη, ο προπονητής του Ολυμπιακού, ανακουφισμένος από την αφόρητη πίεση, αγκάλιαζε χαμογελαστός όποιον έβρισκε μπροστά του.
Στον τελικό, απέναντι στη θεωρητικά ακαταμάχητη Ρεάλ Μαδρίτης των μεγαθηρίων Άρβιντας Σαμπόνις και Τζο Αρλάουκας, η ομάδα του Ολυμπιακού έχασε πάλι το τρόπαιο. Στις κερκίδες, οι απογοητευμένοι οπαδοί του Παναθηναϊκού είχαν συμμαχήσει με αυτούς της Ρεάλ.
Έναν χρόνο αργότερα, το 1996, στο «Παλέ Ντε Μπερσί» του Παρισιού, ο Παναθηναϊκός κατέκτησε θριαμβευτικά το πρώτο ευρωπαϊκό του τρόπαιο, ενώ ο Ολυμπιακός απουσίαζε. Ο Παύλος Γιαννακόπουλος, με το πάθος και την αστείρευτη θέλησή του για το μεγαλείο της ομάδας του, δεν λογάριασε κανένα κόστος για να φέρει στον Παναθηναϊκό τον προπονητή Μπόζινταρ Μάλκοβιτς και τον θρύλο του NBA Ντομινίκ Γουίλκινς. Έκανε στον Γουίλκινς μια δελεαστική πρόταση με ένα ασύλληπτο για την εποχή συμβόλαιο των 3,5 εκατομμυρίων δολαρίων τον χρόνο, το οποίο ο παίκτης δεν μπορούσε να αρνηθεί. Αναπόφευκτα, ο πληθωρικός αθλητής-σόουμαν με το παρατσούκλι «Human Highlight Film» έφτασε στην Αθήνα το καλοκαίρι του 1995, προκαλώντας ντελίριο στους φαν της ομάδας, η οποία είχε πλέον ως έδρα το κλειστό του ΟΑΚΑ.
Στο Final 4 της Πόλης του Φωτός εναντίον της Μπαρτσελόνα, ο Hall of Famer Ντομινίκ Γουίλκινς, με την εντυπωσιακή του απόδοση, «έκλεψε» όλη την παράσταση, σκοράροντας 16 πόντους στο καλάθι των Καταλανών, και η ομάδα του αγκάλιασε ευφορικά το πρώτο της ευρωπαϊκό Κύπελλο. Είχε προηγηθεί ένας αγχωτικός τελικός που κρίθηκε στα τελευταία 5 δευτερόλεπτα, με την τάπα του Βράνκοβιτς στο λέιαπ του Μοντέρο, ύστερα από μια κούρσα 25 μέτρων στο παρκέ από τον Κροάτη γίγαντα. Ο Παναθηναϊκός, που είχε προηγηθεί ακόμα και με 10 πόντους διαφορά, κέρδισε τελικά το τρόπαιο στο τσακ, ανατρέποντας την παράδοση που ήθελε τις ελληνικές ομάδες να επιστρέφουν από Final 4 με άδεια χέρια.
Ήταν Μεγάλη Πέμπτη, με 10.000 πράσινους οπαδούς να παραληρούν στις κερκίδες και τους ασυγκράτητους αδελφούς Γιαννακόπουλους να αιωρούνται εκστασιασμένοι από ευτυχία στα σύννεφα.
Δύο χρόνια αργότερα, το 1997, ο Ολυμπιακός υπό την καθοδήγηση του “δάσκαλου” των παρκέ, Ντούσαν Ιβκοβιτς, κατέκτησε το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο στο Μεγάλο Λιμάνι. Ο Παναθηναϊκός δεν κατάφερε να φτάσει στο Final Four εκείνης της χρονιάς, καθώς είχε αποκλειστεί στα πλέι-οφ από τον Ολυμπιακό. Τη Μεγάλη Πέμπτη του 1997, η ερυθρόλευκη ομάδα μπάσκετ κέρδισε τη Μπαρτσελόνα στον τελικό του “PalaEur” στη Ρώμη. Με τον Ντέιβιντ Ρίβερς να ξεχωρίζει ως κορυφαίος παίκτης και τους Μίλαν Τόμιτς και Ντράγκαν Τάρλατς να τον συμπληρώνουν άψογα, οι φίλαθλοι της ομάδας πραγματοποίησαν ένα αξέχαστο πάρτι μια μέρα νωρίτερα, πεθαίνοντας για μια ευρωπαϊκή διάκριση και για να δώσουν άμεση απάντηση στην επιτυχία του Παναθηναϊκού στην ευρωπαϊκή σκηνή.
Λίγο πριν τη νέα χιλιετία, με τον Παύλο Γιαννακόπουλο στο προεξάρχον και τη συνεργασία των αδελφών Θανάση και Κώστα, ο Παναθηναϊκός ανέλαβε την απόφαση να προσλάβει τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, με τον Δημήτρη Ιτούδη ως βοηθό. Το “τζάμπολ” για τη διεκδίκηση αλλά και την κατάκτηση σειράς τίτλων έγινε στο παρκέ του νεόκτιστου κλειστού στην Πυλαία της Θεσσαλονίκης τον Απρίλιο του 2000. Με ένα δυνατό και ποιοτικό ρόστερ, που περιλάμβανε τους Ζέλικο Ρέμπρατς, Οντέτ Κάτας, Ντέγιαν Μποντιρόγκα, Φραγκίσκο Αλβέρτη, Νάντο Τζεντίλε και Αντώνη Φώτση, ο Παναθηναϊκός κατέκτησε τον τίτλο κερδίζοντας στον τελικό τη Μακάμπι Τελ Αβίβ, προσθέτοντας ένα ακόμη αστέρι στην πράσινη φανέλα, μέσα σε έναν αέρα απόλυτης επικράτησης.
Δύο χρόνια αργότερα, την ημέρα του Ορθόδοξου Πάσχα του 2002, στην «PalaMalaguti» της Μπολόνια, η ομάδα του Ομπράντοβιτς συνέθλιψε την αντίπαλο ομάδα Kinder του Ετορέ Μεσίνα, κατακτώντας ένα ακόμη τρόπαιο. Αυτή η νίκη αποτελεί ένα ακόμη επίτευγμα για τον Παναθηναϊκό, καθώς έγραψε ιστορία γίνοντας ο πρώτος που κατέκτησε το τρόπαιο σε τελικό που διεξήχθη στην έδρα του αντιπάλου του.
Τον Μάιο του 2007, στο ΟΑΚΑ, ο Παναθηναϊκός έγινε τετράστερος καθώς κατάφερε να κερδίσει εντός έδρας την ΤΣΣΚΑ του Θοδωρή Παπαλουκά, σε μια πραγματική τιτανομαχία. Με πρωταγωνιστές τους Μάικ Μπατίστ, Ραμούνας Σισκάουσκας και τον MVP της διοργάνωσης Δημήτρη Διαμαντίδη, ο Παναθηναϊκός κατάφερε να αποσπάσει το τρόπαιο.
Με κεκτημένη ταχύτητα, το Τριφύλλι κατέφτασε το 2009 στην O2 World Arena του Βερολίνου. Αφού ξεπέρασε στον ημιτελικό της Πρωτομαγιάς τον επανεμφανισθέντα σε Final 4 μετά από 10 χρόνια Ολυμπιακό του Παναγιώτη Γιαννάκη, προκρίθηκε με φούρια στον τελικό, αντιμετωπίζοντας και πάλι την ΤΣΣΚΑ. Αυτή τη φορά, κέρδισε με ένα καλάθι διαφορά, χάρη στη στρατηγική κυκλοφορία της μπάλας και τις πάσες του Διαμαντίδη, τα μεγάλα σουτ του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους και τα ριμπάουντ του Νίκολα Πέκοβιτς.
Το έκτο και τελευταίο τρόπαιο προστέθηκε στο ενεργητικό του Παναθηναϊκού εν μέσω καθολικής υπόκλισης στο «Palau Sant Jordi» της Βαρκελώνης τον Μάιο του 2011. Ο Παναθηναϊκός κατάφερε να υπερνικήσει εντυπωσιακά τη Μακάμπι Τελ Αβίβ με το ομαδικό πνεύμα των παικτών του, συμπεριλαμβανομένων των Νικ Καλάθη, Μάικ Μπατίστ, Αντώνη Φώτση και Ιαν Βουγιούκα, και τη μαχητική νοοτροπία του αρχηγού Δημήτρη Διαμαντίδη.
Κατά τη διάρκεια του τελικού, προτού καν τελειώσει, ο Δημήτρης Διαμαντίδης σφιχτά αγκαλιάστηκε με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Με αυτόν τον τρόπο, εμμέσως, δηλώθηκε ότι η εποχή του Ζοτς ήταν πλέον προς το τέλος.
Το 2012 στην Κωνσταντινούπολη, στο «Sinan Erdem», ο Ολυμπιακός έγραψε μία από τις εντυπωσιακότερες ιστορίες στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Οι παίκτες της ομάδας, μεταξύ των οποίων οι Σπανούλης, Γιώργος Πρίντεζης, Κάιλ Χάινς, Εϊσι Λο, Πέρο Αντιτς, Κώστας Παπανικολάου, Βαγγέλης Μάντζαρης και Κώστας Σλούκας, με καθοδηγητή τον «Ντούντα», σπάραξαν την Μπαρτσελόνα στον ημιτελικό και προκρίθηκαν στον τελικό αντιμετωπίζοντας την ΤΣΣΚΑ. Παρά τη διαφορά 17 πόντων που είχε η ρωσική ομάδα στο δεύτερο ημίχρονο, ο Παναθηναϊκός ολοκλήρωσε μία από τις πιο επικές επιστροφές στον επαγγελματικό αθλητισμό και κατέκτησε με ένα καλάθι του Πρίντεζη στα τελευταία δευτερόλεπτα το τρόπαιο της Ευρωλίγκας. Αυτή η επιτυχία δεν ήταν ένα θαύμα, αλλά αποτέλεσμα σωστής προετοιμασίας και επίπονης δουλειάς. Οι φίλαθλοι της ομάδας πανηγύρισαν εκστασιασμένοι, κλείνοντας τότε το αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος» και την Αττική οδό με φρενήρη πανζουρλισμό.
Το back-to-back του Ολυμπιακού στην Ευρωλίγκα αποτελεί μια ακόμη επιβεβαίωση της επιστροφής του στην τροχιά των ευρωπαϊκών τίτλων. Στην O2 Arena του Λονδίνου, υπό την καθοδήγηση του Γιώργου Μπαρτζώκα, ο Ολυμπιακός επικράτησε επιβλητικά της Ρεάλ Μαδρίτης στον τελικό με σκορ 100-88. Παρότι η Ρεάλ βρέθηκε νωρίς μπροστά με διψήφια διαφορά πόντων, ο Ολυμπιακός ανέτρεψε το παιχνίδι και επικράτησε με εντυπωσιακό τρόπο. Ο MVP του αγώνα ήταν ο Βασίλης Σπανούλης με 22 πόντους, ενώ ο Εϊσι Λο πρόσθεσε ακόμη 20 στο νικηφόρο έργο της ομάδας.
Η φετινή σεζόν της Ευρωλίγκας φαίνεται να είναι γεμάτη ενδιαφέρον και ανατροπές. Η επιστροφή του Παναθηναϊκού μετά από μια δωδεκαετία στο Final Four αναμφίβολα προσδίδει έναν επιπλέον χαρακτήρα ενδιαφέροντος στη διοργάνωση. Αντίστοιχα, η αναβίωση της Φενέρμπαχτσε με την επιστροφή πρώην πράσινων παικτών προσθέτει πινελιές συναρπαστικού δράματος. Και, βέβαια, η αντιπαλότητα μεταξύ Ρεάλ Μαδρίτης και Παναθηναϊκού φέρνει στο προσκήνιο μια δεκαετία παράδοσης και ανταγωνισμού.
Όσο για το πιθανό ζευγάρι στον τελικό, ας αφήσουμε τις αστρολογικές προβλέψεις στη μαγεία του απρόβλεπτου μπάσκετ. Ο ανταγωνισμός φέρνει πάντα εκπλήξεις και η επικράτηση της ομάδας που θα δείξει μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και συγκέντρωση στο παρκέ είναι πάντοτε το αποτέλεσμα ενός μεγάλου παιχνιδιού. Ας αφήσουμε λοιπόν τη μπάλα να μιλήσει και να μας παρουσιάσει το επόμενο κεφάλαιο σε αυτή τη συναρπαστική ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ.